Nov 18, 2007

PROTOTYPE # 44

Το νέο Prototype είναι γεγονός!
Εκπέμπει ήδη στο
internet το Prototype # 44. http://turbulence.org/Works/sodeoka/44.html

(disguise δίοδος από τον sodeoka, και αλλού από paramanov, pestela, nordken, και δεν υπάρχει κίνδυνος από polyglot).
Το
Schedule είναι κάθε 2 – 3 – 5 λεπτά, οι κωδικοί και οι συντεταγμένες ακολουθούνται από τις Ομάδες διεθνώς, κατά το νέο μοντέλο παρατήρησης μετρονομικού Ρηγματικού Διαφωτισμού (6016).
Ο συντονισμός έχει ήδη ξεπεράσει τα αναμενόμενα επίπεδα, και η ρύθμιση με το
Prototype # 44 διαδίδεται ραγδαία.
(Δεν ξέρουμε για πόσο θα εκπέμπει ακόμη –παρασιτικά σε εκείνον τον
server και εν αγνοία του site για τον σκοπό του– αλλά λογικά ο Έλεγχος θα καταφέρει να το ρίξει ίσως μέσα στoυς επόμενους μήνες. Αν συμβεί αυτό, δεν υπάρχει άμεσο πρόβλημα, θα δημοσιεύσουμε τη διεύθυνση paramanov απ’ όπου ήδη εκπέμπεται incognito).

ΤΟ ΡΗΓΜΑ

Υπάρχει ένα Ρήγμα μέσα στην πόλη.

Το Ρήγμα διατρέχει σημεία της πόλης.

Σχεδόν κάθε μεγάλη πόλη έχει το Ρήγμα της.

Μπορεί σε μια πόλη να είναι τόσο μεγάλο ώστε να διασχίζει σε μήκος ακόμη και όλη την πόλη, μπορεί σε μια άλλη πόλη να είναι τόσο μικρό ώστε να διασχίζει μόνο μία μικρή περιοχή.

Αλλαγές επίσης συμβαίνουν. Μέσα στα χρόνια, το Ρήγμα μπορεί να επιμηκυνθεί ή και να συρρικνωθεί, αντίστοιχα πολύ. Δεν γνωρίζουμε γιατί συμβαίνει αυτό. (Αυτό σημαίνει ότι τυχόν παλιοί χάρτες του Ρήγματος σε πολλές περιπτώσεις δεν ισχύουν πλέον. Ένα ασφαλές χρονικό διάστημα παλαιότητας χάρτη είναι μάλλον τα δύο ή τρία χρόνια).

Το Ρήγμα θα μπορούσαμε με μια φράση να το χαρακτηρίσουμε ως «τοπική διαταραχή της πραγματικότητας σε περιοδική χρονική ροή».

Το Ρήγμα περνάει περιόδους Συστολής (Ι) και περιόδους Διαστολής (Ο).

Ο ρυθμός του κύκλου Συστολής-Διαστολής (Ι > Ο > Ι) διαφέρει από πόλη σε πόλη, και επίσης διαφέρει από εποχή σε εποχή, ενώ συχνά γίνεται απρόβλεπτος.

Το Ρήγμα αποτελείται από τις «Ρωγμές».

Μπορούμε να φανταστούμε πάνω στον χάρτη της πόλης έναν εξαιρετικά ακανόνιστο «λεκέ» πάνω σε μια περιοχή, κι αυτή είναι μία Ρωγμή. Περίπου στην ίδια ευθεία –συχνά με αποκλίσεις– και αφού μεσολαβεί ένα μεγάλο ή μικρό «κενό», σε μια άλλη σχετικά κοντινή περιοχή υπάρχει μια ακόμη Ρωγμή, κι έπειτα πιο πέρα ακόμη μία, και ούτω καθεξής… Το μέγεθος και το σχήμα των Ρωγμών ποικίλουν.

«Ρήγμα» ονομάζουμε τη νοητή διασύνδεση όλων αυτών των Ρωγμών.

ΤΟ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ

«Είναι αδιάφορο αν δέχεσαι ή αρνείσαι την ύπαρξη αυτού του ζοφερού σωματείου, γιατί η Βαβυλώνα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα άπειρο παιχνίδι της τύχης…»
Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Ο Λαχνός στη Βαβυλώνα

«Η Αυτοκρατορία ποτέ δεν τελείωσε…»
Φίλιπ
Κ. Ντικ, Radio Free Albemuth

«Ordo Ab Chao…» («Τάξη από το Χάος»)

Η Βιο-τεχνία, είναι η τέχνη του βίου, ή ο τεχνητός βίος. Οι τεχνικές που καθορίζουν τον βίο στην εκάστοτε σύγχρονη πραγματικότητα. Η τέχνη της κατασκευής πραγματικότητας.
Το Βιο-τεχνικό Ιερατείο είναι η μυητικά οργανωμένη ελίτ των Μεταπαικτών που στήνουν το σκηνικό στο οποίο διάγει τον βίο του ο σύγχρονος ανίδεος άνθρωπος.
Το Βιο-τεχνικό Ιερατείο είναι πανάρχαιο αλλά πάντοτε υπερ-σύγχρονο.
Το Βιο-τεχνικό Ιερατείο ήταν από πάντα εδώ, και θεωρεί ότι θα είναι για πάντα εδώ.
Το Βιο-τεχνικό Ιερατείο, είναι εκείνη η πάντα απρόσωπη και πάντα αόριστη και διαχρονική παγκόσμια οργάνωση που εφαρμόζει την τέχνη του σύγχρονου βίου και προσπαθεί να την επιβάλει στην αστική πραγματικότητα, με ιερατικές προθέσεις, δηλαδή –βάσει σύγχρονων μυητικών μυστικιστικών διδασκαλιών και νέων δογμάτων– τεχνολογεί τη ζωή μας και προσπαθεί να την οργανώσει σε ελεγχόμενα πρότυπα και στερεότυπα, τα οποία εξυπηρετούν τους περίπλοκους σκοπούς του.
Το Βιο-τεχνικό Ιερατείο είναι ο Κεντρικός Έλεγχος (
Main Control).
Το Βιο-τεχνικό Ιερατείο είναι αυτό που βάζει σε ελεγχόμενη τάξη τις πόλεις (που, στην ουσία, είναι χαοτικοί σχηματισμοί), τον κόσμο (που, όμως, δεν είναι παρά μια ελεύθερη ροή από καταστάσεις, πληροφορίες, εναλλασσόμενους χώρους, διαπλεκόμενους χρόνους, και απρόβλεπτες συνθήκες), τις σχέσεις (που κανονικά είναι αέναα εξελισσόμενες ανεξέλεγκτα), τη γνωσιολογία (που θα έπρεπε να βρίσκεται συνεχώς σε ελεύθερη προέκταση), την τεχνολογία (που δεν θα έπρεπε να δεσμεύεται από τους νόμους της αγοράς), τους ανθρώπους (που από τη φύση τους είναι απερίγραπτα όντα με απεριόριστες ικανότητες).

Το Βιοτεχνικό Ιερατείο κατέχει γνώσεις, τεχνολογίες και τεχνικές, που ξεπερνούν τις εκάστοτε συμβατικές που έχει υπ' όψιν της η κοινωνία.
Στο αστικό σκηνικό, εφαρμόζει σε όλα τα πιθανά επίπεδα τη μυστική τέχνη του
Megapolisomancy (της μαγείας των μεγαλουπόλεων), κυρίως στο σχεδιασμό και στην παρατήρησή του, εξερευνεί τα μυστήρια των πόλεων και προσπαθεί να τα κατανοήσει, να τα χαλιναγωγήσει και να τα εκμεταλλευτεί, αναλύει με αυτήν την οπτική τον σύγχρονο πολιτισμό, και κάνει αστυμαγικές επεμβάσεις στο αστικό τοπίο, που επηρεάζουν με τις αλυσιδωτές αντιδράσεις τους την καθημερινή πραγματικότητα.
Οτιδήποτε ζείτε καθημερινά, είναι σχεδιασμένο από το Βιοτεχνικό Ιερατείο. Όλο το τεχνητό περιβάλλον γύρω σας είναι δημιουργημένο από το Βιοτεχνικό Ιερατείο.
Όλες σας οι τεχνητές καθημερινές ανάγκες σας έχουν –με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο– επιβληθεί από το Βιοτεχνικό Ιερατείο.
Η βασική διαμόρφωση της κοινής γνώμης επηρεάζεται άμεσα από το Βιοτεχνικό Ιερατείο.
Οι πιο υψηλόβαθμες και προωθημένες αναλύσεις για την κοινωνία και τον πολιτισμό, γίνονται από λόγιους του Βιοτεχνικού Ιερατείου.
Το Βιοτεχνικό Ιερατείο υποστηρίζει –και προφανώς το πιστεύει στ' αλήθεια– ότι λειτουργεί για το καλό της ανθρωπότητας, η οποία χρειάζεται πεφωτισμένη κηδεμονία και καθοδήγηση, αλλά και αυστηρό έλεγχο, όπως τα μικρά ανίδεα παιδιά.
Το Βιοτεχνικό Ιερατείο ονομάζει τους απλούς ανθρώπους με μια αρχαία κωδική ονομασία:
RES (που στα λατινικά σημαίνει «πράγμα». Οι αρχαίοι Ρωμαίοι αριστοκράτες ονόμαζαν έτσι τους απλούς ανθρώπους της κοινωνίας τους ή τους υπηκόους της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Πίστευαν ότι δεν είναι αληθινοί άνθρωποι, είναι «πράγματα»).

Κυριολεκτικά οτιδήποτε υπάρχει –περιέργως– παντού σε όλον τον κόσμο, πανομοιότυπο, σε όλους και σε όλα, και εφαρμόζεται με την ίδια μέθοδο και εμφάνιση, και με τους ίδιους κανόνες, οτιδήποτε που είναι παντού το ίδιο, είναι αποτέλεσμα σχεδιασμού και επιβολής του Βιοτεχνικού Ιερατείου…

Στον πυρήνα του εσωτερικού κύκλου του Βιοτεχνικού Ιερατείου, ορθώνεται μία Πυραμίδα.
Σε αυτήν την Πυραμίδα παίζεται το μεγάλο Παιχνίδι (
The Game).
(Αυτή είναι η Πυραμίδα με τον Παντεπόπτη Οφθαλμό –
Panopticum ή Camera Obscura– στην Κορυφή της).
Αυτές οι Πυραμίδες υπάρχουν παντού, και υπήρχαν από πάντα, στον κόσμο μας. Είναι τόσο σημαντικές, που έχουν περάσει ακόμη και στο επίπεδο του συμβολικού και του αρχετυπικού. Ο μυστικισμός τους ξεπερνάει σε αφάνταστο βαθμό τη στενή εποπτεία και τη λιγοστή γνώση των περισσότερων ανθρώπων για αυτές.
Οι κάθε είδους Πυραμίδες, τα κλιμακωτά κτίρια, γενικά τα «Ζιγκουράτ», οι ιδιόμορφοι πύργοι, (αλλά και οι
designer ουρανοξύστες), από τη βαθιά αρχαιότητα μέχρι σήμερα, είναι τα βασικά κέντρα του Παιχνιδιού (The Game), και σε πολλές περιπτώσεις τα επιτελικά κέντρα του Βιοτεχνικού Ιερατείου και των Μεταπαικτών.
Υπήρχαν και υπάρχουν φανερές και κρυφές Πυραμίδες.
Η Πυραμίδα του Παιχνιδιού αποτελείται από έντεκα επίπεδα. Το πρώτο επίπεδο είναι η βάση της Πυραμίδας (στο οποίο έχουν πρόσβαση όλα τα μέλη του Βιοτεχνικού Ιερατείου και οι επίλεκτοι καλεσμένοι τους). Το ενδέκατο επίπεδο είναι η κορυφή της Πυραμίδας (στο οποίο έχουν πρόσβαση μόνο οι μεγάλοι και ισχυροί «Γέροι», που κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι, αλλά, ενδεχομένως και οι ίδιοι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους). Πάνω από το πέμπτο επίπεδο, το Παιχνίδι παίζεται με μάσκες, κανένα πρόσωπο δεν είναι φανερό, και τα ονόματα είναι κωδικά ψευδώνυμα ή μυητικά ονόματα.
Αυτοί που παίζουν μέσα στην Πυραμίδα, ξεχνούν την έννοια του ελέους. Οι Γέροι είναι ανελέητοι απέναντι στον κόσμο αλλά και μεταξύ τους.
Η Πυραμίδα, με όλα τα επίπεδα της και με τα πράγματα που συμβαίνουν σε αυτά, το ίδιο το Παιχνίδι, είναι μια πλήρης εξομοίωση του κόσμου. (Αν μας επιτρέπεται ένα αινιγματικό σχόλιο με προεκτάσεις: Είναι το
virtual reality που κατασκευάζει το reality, η δυναμική εικονική πραγματικότητα που κατασκευάζει –βιοτεχνολογεί– την πραγματικότητα, ο χάρτης του κόσμου που δημιουργεί τον κόσμο όπως τον ξέρουμε).
Η αποθέωση του Παιχνιδιού έχει το χαρακτηριστικό δείγμα της στην αρχαία Βαβυλώνα. (Αυτό κρύβεται πίσω από τον αποκαλυπτικό θρύλο της Βαβυλώνας, της Μεγάλης Πόρνης, του Πύργου της Βαβέλ, των ομόκεντρων κύκλων της Ατλαντίδας, των αστρονομικών Πυραμίδων των πολιτισμών της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, των άγνωστων και απαγορευμένων Πυραμίδων της αρχαίας Κίνας, των Πυραμίδων της αρχαίας Αιγύπτου, των Ζιγκουράτ της Αφρικής, των μεγάλων ιδιόμορφων πύργων της Ευρώπης, των πυραμίδων και των κολοσσιαίων κτισμάτων κάποιων πανάρχαιων χαμένων πολιτισμών που λέγεται ότι βρίσκονται κάτω από τις ερήμους, κάτω από τους πάγους ή στους βυθούς των θαλασσών, αλλά και των εταιρικών ουρανοξυστών, των μοντέρνων γυάλινων πυραμίδων, κλπ, κλπ).
Η ιστορία του Παιχνιδιού –και η ιστορία της δράσης και της εξέλιξης του Βιοτεχνικού Ιερατείου– είναι η μυστική ιστορία του κόσμου.

Το Παιχνίδι (The Game) είναι απερίγραπτο για τον ανίδεο και τον αμύητο, είναι υπερ-πολύπλοκο, πολυεπίπεδο, πολυσύνθετο, ευέλικτο, προϋποθέτει μεγάλη συνδυαστικότητα και παρατηρητικότητα, μεγάλη γνώση και μεγάλα ρίσκα, επενδύσεις κάθε είδους, τόλμη και πονηριά, θυσίες, υπολογισμό των αλληλεπιδράσεων, των συνεπειών και των αλυσιδωτών αντιδράσεων, συνεχή πληροφόρηση, αρχειοθέτηση, στατιστική, στρατηγική, και ιδιόμορφη εκμετάλλευση του παράγοντα της τύχης.
Μια ιδέα μπορεί να πάρει κανείς μόνο αόριστα, αποσπασματικά, με υπαινιγμούς και με τους μηχανισμούς της έμπνευσης, διότι είναι πολύ δύσκολο να εξηγηθεί το Παιχνίδι...
Μεταπαίκτες. Ένας πνευματικός σωλήνας μεταφέρει μηνύματα σε κυλίνδρους, τα οποία έρχονται άλλα από τα κατώτερα επίπεδα και άλλα από μακριά. Χάρτες, εικόνες, ολογράμματα, σφαίρες που κυλούν σε κανάλια, ονοματοθεσίες, στατιστικές αναλύσεις, δομικοί κύβοι, προτάσεις και συζητήσεις, αρχειοθετικά πολύεδρα, αναθέσεις ρόλων. Περίτεχνες μυήσεις. Ένα περισκόπιο που κρέμεται από το ταβάνι προβάλει, μέσω ενός οπτικού μηχανισμού κατόπτρων, τρισδιάστατες ολογραφικές εικόνες της πόλης πάνω σε ένα λευκό κοίλο τραπέζι. Υπηρέτες πηγαινοέρχονται, συνθηματικά νεύματα, κωδικές φράσεις, ακινητοποιήσεις, βέτο, επικλήσεις, υπολογισμοί, ανταλλαγές, διαπραγματεύσεις, μονομαχίες. Πίνακες γεμίζουν από σύμβολα, που σβήνουν και επανεμφανίζονται ανάλογα με τις εξελίξεις. Μακέτες δημιουργούνται, φιγούρες εμφανίζονται, μετακινούνται ή διαλύονται. Φάσματα ανάβουν, φαντασμαγορίες, προβολές, συντεταγμένες, διαγράμματα, τηλεπικοινωνίες, αγωνίες, άγχος, πολύ μεγάλο άγχος. Αναβαθμίσεις, και αλλαγές επιπέδων (
levels). Πολλά πολύεδρα ζάρια όλων των χρωμάτων κυλούν πάνω σε πολυσύνθετα ταμπλό. Ένα μαύρο εικοσιτριάπλευρο ζάρι πέφτει πάνω σε μία μεγάλη παράξενη σκακιέρα, που το κάθε τετράγωνό της είναι ένα οικοδομικό τετράγωνο, και ένα από τα πιόνια ίσως είσαι εσύ…